ناگیناتادو مطالعه چگونگی بکارگیری سلاح شمشیر گونه ای،مانند تبرزین یا شمشیر پهن می باشد. در حالیکه ناگیناتا در اصل سلاحی جنگی است، امروزه 2 کاربرد اختصاصی برای رقابتهای ورزشی توسط نوع چوبی( که کمی کمتر از نوع فی آن مرگبار است) و مطالعه کاتاهای سنتی به صورت ایمن دارد.
امروزه 2 نوع تمرین ناگیناتا وجود دارد: روش مدرن و روش کلاسیک.
با وجودی که اختلاف بین این دو روش در زیر توضیح داده شده است، آنها بیشتر دارای نقاط اشتراک هستند. در هر دو روش، تمرین ناگیناتا بر اساس یک سنت دوران افتخار و سلحشوری طبقه بندی شده است که شامل تکنیکهای هجومی، برشها،فروکردن از چپ و راست به روشهای گوناگون است مشروط بر یک آموزش متوازن همراه تاکید بر کاتا و حرکات زیبا.
روش مدرن
بیشتر از 80 هزار نفر امروزه به مطالعه روش ورزشی مدرن ناگیناتا -که در ژاپن آتاراشی ناگیناتا نامیده می شود- می پردازند.در حالیکه روش مدرن بسیاری از جلوه های رقابتهای ورزشی را احاطه کرده است(تورنمنتها، مسابقات قهرمانی،تیمها و آموزشگاه ها) اما روش مدرن هنوز یک هنر رزمی ژاپنی است که بر توسعه روح و اخلاق کارآموزانش تکیه می کند. مربیان روش مدرن چون آب راکد نیستند اما رهبران در جستجوی توسعه منش وشخصیت دانش آموزانشان توسط مثالهایشان و ترسیم میراث گرانبهای ناگیناتا می باشند.
روش کلاسیک
روشهای کلاسیک ناگیناتا از جمله سنتهای رزمی ژاپن دوران فئودالی هستند. آنها به مدت صدهاسال به معنی واقعی کلمه بدون تغییر مانده اند.بر خلاف روش مدرن، روش سنتی دارای هیچ گونه رقابتی نیست . در عوض، روشها کلاسیک بر اساس فرمهای رقص گونه ای که از قبل تهیه شده اند(کاتا) تمرین می شوند.کاتا اغلب با سرعت و قدرت بالا و همیشه با ظرافتی بی نظیر انجام می شود.
ناگیناتای امروزی
ناگیناتا به همراه بسیاری از هنرهای رزمی ژاپن دارای تاریخ طولانی و پیوسته ای از میان زایشهای بیشمار است. حال، ما به عصری رسیده ایم که ناگیناتا به مقیاس بین المللی رشد کرده است و سازمانهای آن در بساری از نقاط جهان وجود دارند.
ترجمه رضا کیانی موحد
این مقاله در مجله هنرهای رزمی شماره42منتشر شده است
درباره این سایت